تجارت ارز دیجیتال چیست؟

 برای خرید، فروش و به طور کلی تجارت ارزهای دیجیتال، باید به یک صرافی دیجیتال مراجعه کنید. صرافی از طریق وب یا موبایل قابل دسترسی و دسترسی است. اگر نمی دانید صرافی دیجیتال چیست، چگونه در آن معامله کنید، چه انواعی در دسترس است و چگونه می توانیم از آن در ایران استفاده کنیم، این مقاله را تا انتها بخوانید.

صرافی ارز دیجیتال چیست؟

صرافی یا صرافی ارز دیجیتال بستری است که افراد می توانند ارزهای دیجیتال خود را معامله کرده و آنها را به ارز دیجیتال یا ارز ملی دیگری تبدیل کنند. صرافی می تواند یک وب سایت یا یک برنامه تلفن همراه باشد که می تواند روی تلفن همراه یا هر دو نصب شود.

با ثبت نام در صرافی ارز دیجیتال، می توانید ارز دیجیتال را به ارز محلی یا ارز دیجیتال دیگری خریداری کنید یا ارز دیجیتال خود را به ارز محلی (مانند ریال) یا ارز دیجیتال دیگری بفروشید.

برای ثبت نام یا انجام تراکنش نیازی به حضور فیزیکی در صرافی ارز دیجیتال نیست، کافی است از طریق وب سایت یا اپلیکیشن موبایل این کار را انجام دهید، زیرا وقتی با دارایی های دیجیتال سروکار داریم نیاز به مراجعه حضوری از بین می رود. .

صرافی ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟

نحوه کار صرافی های ارز دیجیتال به نوع صرافی بستگی دارد. در ادامه مقاله، انواع صرافی ها را خواهید خواند، اما اگر می خواهید نگاهی جامع به نحوه عملکرد صرافی ها داشته باشید، هر صرافی به یکی از دو روش عمل می کند:

مورد اول: خود مبادله را مدیریت می کند. (از خود صرافی بخرید یا به آن بفروشید.)

مورد دوم: صرافی خود طرف معامله نیست و صرفاً واسطه بین خریدار و فروشنده است و کارمزد معامله دریافت می کند.

در تعداد کمی از صرافی ها (در واقع در بین صرافی های ایرانی تعدادشان زیاد است) قسمت تجاری خود صرافی است، یعنی افراد ارز دیجیتال را از صرافی می خرند و ارز دیجیتال خود را در خود صرافی می فروشند. در اینجا، نرخ ارز ناشی از تفاوت قیمت خرید و فروش است. یعنی قیمت خرید ارز دیجیتال در صرافی بالاتر از قیمت فروش در صرافی است.

در حالت دوم، صرافی ها طرف معامله شما نیستند، در واقع به عنوان واسطه بین خریدار و فروشنده عمل می کنند و از هر تراکنش درصدی (مثلاً 0.1 درصد از مبلغ معامله) دریافت می کنند. در سطح جهانی، اکثر صرافی ها به روش دوم عمل می کنند، اما در ایران (حداقل در زمان نگارش مقاله) اکثر صرافی ها از نوع اول هستند، یعنی خود صرافی طرف معامله است.

جفت ارز چیست؟

هنگام مبادله ارزهای دیجیتال، آنها از مفهومی به نام جفت ارز برای نشان دادن توانایی تبدیل یک ارز دیجیتال به ارز دیگر استفاده می کنند.

جفت ارز در صرافی به صورت زیر نمایش داده می شود: اولین مخفف ارز دیجیتال / علامت اختصاری دوم ارز دیجیتال

به عنوان مثال، نماد مخفف بیت کوین BTC و نماد مخفف تتر USDT است. بنابراین جفت ارز بیت کوین- تتر را به این صورت می بینید: BTC/USDT

مفهوم جفت ارز نیز می تواند در تحلیل تکنیکال بازار به شما کمک کند. به عنوان مثال، اگر قصد دارید ارزهای مختلف را با بیت کوین معامله کنید، کار منطقی این است که از نمودار بیت کوین استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر می خواهید تغییر قیمت ریپل را در مقایسه با بیت کوین مشاهده کنید، باید از نمودار جفت ارز ریپل- بیت کوین (XRP/BTC) استفاده کنید.

انواع صرافی ارز دیجیتال

مانند هر چیز دیگری، طبقه‌بندی صرافی‌های ارز دیجیتال نسبی است و بسته به ویژگی‌های هر تراکنش، می‌توان آنها را به دسته‌های مختلفی طبقه‌بندی کرد، اما به طور کلی دو نوع صرافی ارز دیجیتال وجود دارد: تماس با بیت ارز

تبادل متمرکز

تبادل برق

با این حال، برای بررسی دقیق تر عملکرد، این طبقه بندی را با جزئیات بیشتری انجام دادیم و سه نوع دیگر را به این دو نوع اضافه کردیم.

صرافی مرکزی

یک صرافی متمرکز، همانطور که از نام آن پیداست، توسط یک شرکت یا شرکت خاص کنترل می شود و کنترل کلی بورس و دارایی ها در دست چندین فرد یا شرکت است.

در زمان نگارش این مقاله اکثر صرافی های ارزهای دیجیتال مانند بایننس، کوین بیس، کراکن، هوبی، بیت فینکس و غیره. آنها متمرکز هستند. و با توجه به Coin Market Cap، در زمان نگارش این بخش از مقاله، بیش از 90 درصد از حجم تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در صرافی‌های متمرکز است.

در این حالت، یک صرافی کنترل کاملی بر دارایی های دیجیتال افراد دارد. در واقع دارایی ها در کیف پول صرافی ذخیره می شود و فقط یک عدد موجودی به حساب کاربران صرافی واریز می شود.

یکی از بزرگترین ایرادات مرتبط با صرافی های متمرکز، متمرکز بودن آنهاست که به گفته فعالان این حوزه، با ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال در تضاد است. این ضعف به ویژه در میان کاربران ایرانی که همیشه در معرض خطر تعلیق حساب های خود به دلیل بن بست قرار دارند، بیشتر است.

تبادل منطقه ای

صرافی‌های ارزهای دیجیتال نوع جدیدی از صرافی‌های ارز دیجیتال هستند که احتمالاً در سال‌های آینده بخش بزرگی از بازار را به خود اختصاص خواهند داد. مهمترین چیزی که انتقال و انتقال بین آنها را متمایز می کند نحوه مدیریت و مدیریت دارایی ها است. در یک معامله انتقال، مدیران انتقال هیچ کنترلی بر دارایی های فرد ندارند.

در این مبادلات، با کمک بلاک چین، قراردادهای هوشمند و سایر پروتکل‌های غیرمتمرکز، دارایی‌ها مستقیماً از طریق کیف پول شخصی هر فرد منتقل می‌شوند. یعنی شخص به وب سایت صرافی مراجعه می کند، کیف پول خود را به صرافی لینک می کند، سکه را مستقیماً از کیف پول خود به یک قرارداد هوشمند می فرستد تا تراکنش کامل شود و سپس سکه جدید خود را از همان قرارداد هوشمند دریافت می کند. در زمان نگارش مقاله، Uniswap بزرگترین صرافی غیرمتمرکز در بازار است.

اگرچه این صرافی ها  بیت ارز نسبت به نوع متمرکز مزیت های قابل توجهی دارند، اما به دلیل چالش های فنی و سازمانی نمی توانند آن طور که باید جایگزین صرافی های متمرکز باشند.

این به این دلیل است که صرافی های غیرمتمرکز از زیرساخت های مبتنی بر بلاک چین استفاده می کنند. مقیاس پذیری یک بلاک چین میزبان تاثیر زیادی بر عملکرد آن خواهد داشت، به عنوان مثال، UniSwap از شبکه اتریوم استفاده می کند و در ابتدای سال 2021 کارمزد هر تراکنش بیش از 40 دلار بود، زیرا برای تبدیل تراکنش ها باید در شبکه اتریوم انجام شوند و شبکه اتریوم در آن زمان شلوغ نیست، علاوه بر این، در حال حاضر امکان اتصال بین بلاک چین های مختلف وجود ندارد یا بسیار دشوار است. به عنوان مثال، در صرافی های غیرمتمرکز، اگر می خواهید بیت کوین یا توکن های موجود در بلاک چین ترون را معامله کنید، نمی توانید در UniSwap تراکنش انجام دهید، زیرا UniSwap تنها از شبکه اتریوم و توکن های مبتنی بر اتریوم پشتیبانی می کند.